چگونه مربیان مهد کودک در حفظ محیط زیست نقش ایفا میکنند؟
حضور معلمان و مربیان مهد کودک و مراکز پیشدبستانی در سخنرانیها و فراخوان‌ها، آنها را برای حضور در فعالیتهای حفظ محیط زیست تشویق میکند. درک موضوعات کوچک میتواند این گروه از مربیان را برای شرکت در موجهای بزرگتر ترغیب کند. در واقع برای آشنایی کودکان با محیط زیست، نظم و انظباط و توسعهی پایدار، بیش از هر کس به مربیان نیاز است. در تصویب روشهای پایدار مراقبت از محیط زیست، باید روابط محترمانه و مثبتی با جهان بیرون برقرار کنیم. از جمله مراقبت از محیط زیست، مسئولیتپذیری، فرصتهای یادگیری را در اختیار مربیان و کودکان قرار دهیم.
کودکان اغلب درک درستی از محیط پیرامون خود ندارند. برای مثال به کودک فقط گفته میشود زبالهها و مواد زائد را از طبیعت بردارد و به داخل سطل زباله بیندازد. اما کودک درک درستی از این کار ندارد. براستی چرا کودک این کار را انجام میدهد؟ در اینجا مربیان با آموزش به کودکان پیشدبستانی و مهد، نکات و توصیههای لازم را به آنها گوشزد میکنند.
در سال 2012 در ایالت بریزبن مدیر مرکز پیشدبستانی Mitcheltonb به نام خانم Leanne یک مهد کودک را با سه خط مشی مدیریت میکرد. او ضمن فراهم آوردن امکانات بازی برای کودکان و امکاناتی برای برنامه درسی جدید، مشاورههای روزمره را هم در برنامه کودکان پیشدبستانی گنجانده بود. او در همین سال از دولت استرالیا به دلیل نوآوری در روشهای تدریس جوایز زیادی را دریافت کرد.
ارتباط بین حفظ محیط زیست و هنر
دکتر Lyndal O’Gorman یکی از مربیان مرکز پیشدبستانی در رابطه با توسعهی پایدار و حفظ محیط زیست بحث جالبی را عنوان کرد. از نظر او توسعهی پایدار و حفظ محیط زیست یک موضوع پیچیده است که باید کودکان در جریان کار قرار بگیرند. وظیفه مراکز پیشدبستانی و مهد کودکها این است که کودکان را با مفاهیم «توسعهی پایدار و اهمیت محیط زیست» آشنا کنند. برای مثال در اوایل دوران کودکی فرد با روشهای بازیافت سنتی طبیعت آشنایی دارد. اما وقتی وارد دوره‌ی کامل کودکی میشود، با شیوههای جدید تفکر و با کمک هنر میتواند بازیافت صنعتی را هم بیاموزد.
برخی از آثار هنری و تصاویر میتوانند روی کودکان تاثیر شگرف بر جا بگذارند. هنر ساختن باید به بخش مهمی از آموزش ابتدایی دوران کودکی تبدیل شود. در واقع دکتر لیندال اُ جورمن تاکید دارد که در مراکز پیشدبستانی و مهدکودکها باید روی آموزشهای هنری تمرکز شود.
برای مثال در تصاویر رویایی کریس جوردن (هنرمند آمریکایی) به خوبی میتوان این موضوع را مشاهده کرد. وقتی این هنرمند با به تصویر کشیدن نابودی محیط زیست توسط انسان سعی دارد تا بشر را متوجه موضوع مهمی کند، باید توسط کودکان دیده شود. در برخی از کشورها از جمله اردن، سالانه هزاران تن زباله و پلاستیک در طبیعت و سواحل این کشور به حال خود رها میشود. عوارض احتمالی ناشی از تخریب محیط زیست میتواند آینده‌ی سلامت بشر و کره زمین را به خطر بیندازد.
پرفسور اُجورمن معتقد است اکنون وقت آن رسیده است که کودکان در تمامی دنیا با توسعهی پایدار و مسئله‌ی حفظ محیط زیست آشنا شوند. بنابراین محققان و مربیان مراکز پیشدبستانی و مهدکودکها موظفند تا کودکان را از خطر نابودی محیط زیست آگاه کنند. هر چند این کار مستلزم برنامهریزی دقیق و اقدامات اخلاقی برای آموزش کودکان است.
در این زمینه تصاویر آموزشی و نقاشیهای حاصل دست هنرمندانی همچون کریس جوردن میتواند به عنوان یک ابزار آموزشی قدرتمند عمل کند. همچنین باید با کودکان در مورد مصرف بیرویه پلاستیک، آلودگی محیط زیست و منابع تجدیدناپذیر صحبت شود. چالشهای اخلاقی بشر در مورد تخریب محیط زیست یک زنگ خطر برای نسل آینده است. به همین دلیل بیش از پیش به راههای جدید برای بحث در مورد توسعهی پایدار و حفظ محیط زیست از طریق زبان هنر نیاز داریم.
درباره پرفسور لیندال اُ جورمن
پرفسور لیندال اُ جورمن یکی از اساتید برجستهی دانشگاه تکنولوژی کوئینزلند در کشور استرالیا و استاد ارشد در دانشکدهی Early Childhood است. او پیش از مقام استادی در مدارس ابتدایی کوئینزلند در بریزبن تدریس کرده است. همچنین او عضو کمیتهی شبکهی توسعهی پایدار کودکان در کوئینزلند است. او در سپتامبر 2017 گفتگوهای فرا ملی خود را در زمینهی آموزش پایدار برای کودکان در بریتیس کلمبیا عنوان کرده بود. هم اکنون او در حال برنامهریزی برای آموزش کودکان در اروپا برای سال 2020 است.
