پوشش گیاهی استرالیا

پوشش گیاهی استرالیا در مناطق مختلف متفاوت است. یک منطقه جغرافیایی با پوشش گیاهی مشابه، یک منطقه گیاهی نامیده می‌شود. مناطق گیاهی بسیار وابسته به مناطق آب و هوایی هستند. آب و هوا، نوع خاک و شکل زمین تاثیر زیادی بر پوشش گیاهی یک منطقه دارند. در اینجا به توضیح پوشش گیاهی استرالیا و انواع مناطق گیاهی آن و عوامل اصلی تاثیرگذار بر آن‌ها می‌پردازیم.

گونه‌های گیاهی

پوشش گیاهی استرالیا را می‌توان به گروه‌های گیاهی مختلف تقسیم کرد. مهم‌ترین عواملی که نوع پوشش گیاهی یک منطقه را تعیین می‌کنند دما و میزان بارندگی هستند. اکثر گیاهان استرالیا با شرایط خشک سازگار می‌باشند.

پوشش گیاهی استرالیا در غاللب مناطق به صورت تپه‌های چمنزاری می‌باشد. چمنزارها در مناطق غربی و جنوبی استرالیا و همین طور قلمرو شمالی قابل رویت هستند. چمنزار به منطقه‌ای گفته می‌شود که تعداد درختان در آن بسیار کم باشد. تپه‌های چمنزاری تقریبا یک چهارم پوشش گیاهی استرالیا را تشکیل می‌دهند. گونه‌های گیاهی اصلی این چمنزارها، چمن‌هایی با برگ‌های نوک تیز هستند.

جنگل اکالیپتوس یک جنگل گسترده است که به نام جنگل اسکلروفیل یا به زبان ساده‌تر به نام «بوش» نیز شناخته میشود. برگ‌های خشن و پوشش‌های سخت میوه‌ها از ویژگی‌های گیاهان اکالیپتیک خشک هستند. شایع‌ترین گونه گیاهی «اکالیپتوس کامالدولنسیس» است که در کنار اکثر آبراه‌های داخلی در استرالیا رشد می‌کند. بزرگترین جنگل اکالیپتوس در کوینزلند قرار دارد.

جنگل‌ها و درختچه‌های آکاسیا در مناطق خشک و نیمه خشک یافت می‌شوند. آکاسیا نوعی درخت دارای منشاء آفریقایی است. پوشش گیاهی در غرب استرالیا به صورت جنگا آکاسیا بوده و بزرگترین جنگا آکاسیا در این منطقه قرار دارد.

در مناطق نیمه خشک استرالیا چمنزارهای باتلاقی قرار دارند. این مناطق از چمن‌های متنوعی با بیش از 10 نوع مختلف تشکیل شده‌اند.

درختان کوهی Chenopod/samphire در اطراف رودخانه‌ها و مناطق خشک و نیمه خشک رایج هستند (در جایی که آب‌های شور و شیرین به هم برخورد می‌کنند). گونه‌های Chenopod با خشکسالی سازگار بوده و در برابر نمک مقاوم هستند. پوشش گیاهی استرالیا در جنوب و غرب از این گونه هستند.

جنگل بارانی گرمسیری یک جنگل بزرگ و متراکم در منطقه‌ای گرم و مرطوب است. جنگل‌های بارانی گرمسیری طیف گسترده‌ای از گونه‌های گیاهی و حیوانی را در خود جای می‌دهند. برخی از گونه‌های موجود در این جنگل‌ها تا به حال توسط جوامع علمی شناخته نشده‌اند.

منطقه‌های گیاهی

گیاهان مختلف نیاز به شرایط محیطی مختلف و متفاوتی دارند. تمامی گیاهان استرالیا در 3 منطقه اصلی پراکنده شده‌اند: گرمسیری، معتدل و ارمیان. این مناطق بسیار وابسته به مناطق آب و هوایی هستند.

مناطق گرمسیری دارای آب و هوایی خشک همراه با بادهای موسمی و فصلی و همچنین مناطقی مرطوب هستند. این بادهای فصلی همراه با خود باران‌هایی را به مناطق مختلف دنیا می‌آورند. مناطق گرمسیری با آب و هوایی گرم و مرطوب شناخته می‌شوند.

مناطق معتدل دارای آب و هوایی نیمه گرمسیری و در زمستان همراه با بارندگی هستند. مناطق معتدل معمولا دارای پوشش گیاهی اکالیپتوس یا آکاسیا می‌باشند. بیشتر پوشش گیاهی مناطق معتدل برای اهداف کشاورزی پاکسازی شده و تنها مناطق گیاهی نابارور و دور از دسترس به شکل اولیه خود باقی مانده‌اند.

مناطق ارمیان تمام مناطق مرکزی استرالیا را تا سواحل غربی پوشش می‌دهند. آب و هوای این مناطق خشک است. پوشش گیاهی استرالیا در مناطق ارمیان دارای طیف گسترده‌ای از گیاهان می‌باشد، از بیابان‌ها و تپه‌های خشک گرفته تا انواع مختلفی از ساوانای نیمه خشک، چمنزارهای باتلاقی نیمه خشک و تپه‌های چمنزاری اسکلروفیلی.

پوشش‌های گیاهی بومی پناهگاهی برای حیات وحش هستند و از رودخانه‌ها، تالاب‌ها و خطوط ساحلی محافظت می‌کنند. گیاهان دی اکسید کربن هوا را جذب کرده و اکسیژن تولید می‌کنند که ما برای تنفس به آن احتیاج داریم.