.هر سال هزاران دانشجوی ایرانی کولهبارشان را میبندند و راهی استرالیا میشوند. اما بسیاری از آنها باورهای اشتباهی در مورد تحصیل در استرالیا دارند. آن هم به لطف موجی از اطلاعات ناقص و گمراهکننده!
مثلاً شاید شنیده باشید که تحصیل در استرالیا فقط مخصوص خانوادههای ثروتمند است. یا اینکه تا نمره آیلتس ۸ نگیرید، هیچ شانسی برای اپلای استرالیا ندارید. بعضیها هم میگویند بعد از ورود به این کشور، سکونت دائمتان تضمین است؛ بعضی هم میگویند به عنوان دانشجو، هیچوقت نمیتوانید خانوادهتان را با خود ببرید.
اینها فقط چند نمونه از دهها سوءتفاهم رایجی در مورد تحصیل در استرالیاست که هر روز، تصمیمهای آدمها را به مسیرهای اشتباه میبرد. واقعیت این است که خیلی چیزها آنطور که شنیدهاید نیست!
در این مقاله، میخواهیم یکییکی این باورهای نادرست را زیر ذرهبین بگذاریم. اگر واقعاً قصد دارید برای تحصیل به استرالیا بروید، این چند دقیقه مطالعه میتواند جلوی چند ماه سردرگمی، هزینه اضافی یا حتی ریجکت شدن درخواستتان را بگیرد. آمادهاید؟ برویم سراغ رایجترین سوءتفاهمها در مورد تحصیل در استرالیا؛ باور کنید یا نه، بعضیهایشان واقعاً غافلگیرتان خواهند کرد!
سوءتفاهم اول: تحصیل در استرالیا فقط برای خانوادههای بسیار ثروتمند است!
نه! لطفاً این جمله را قاب نکنید و به دیوار نزنید. تحصیل در استرالیا گران هست، اما فقط مخصوص خانوادههای متمول نیست.
واقعیت این است که دانشگاههای استرالیا شهریههای متنوعی دارند. شهریه رشتههای علوم انسانی یا آموزش، معمولاً بین ۲۶ تا ۳۵ هزار دلار استرالیا در سال است. اما اگر سراغ رشتههایی مانند پزشکی یا دندانپزشکی بروید، شهریه ممکن است تا ۸۰ هزار دلار در سال هم برسد.
نکته اصلی اینجاست: بسیاری از دانشجویان با کمک بورسیهها، تخفیفهای شهریه یا حتی کار دانشجویی، این هزینهها را مدیریت میکنند. مثلاً در شهرهایی مانند آدلاید یا پرت، هزینه زندگی حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد پایینتر از سیدنی یا ملبورن است. اگر هوشمندانه انتخاب کنید، نیازی نیست خانوادهتان از طبقه سرمایهدار باشند؛ فقط باید بلد باشید بهدرستی برنامهریزی کنید و مسیرهای مالی ممکن را بشناسید.
راه تحصیل در استرالیا با هزینه کم
تحصیل مقرونبهصرفه در استرالیا یک رؤیا نیست؛ یک استراتژی است. بسیاری از دانشجویان ایرانی با استفاده از بورسیههای تحصیلی استرالیا، با هزینه کمتری در این کشور درس میخوانند. برای مثال، بورسیه مقصد استرالیا (Destination Australia) تا سقف ۱۵٬۰۰۰ دلار در سال برای تحصیل در مناطق کمجمعیت ارائه میشود. همچنین، دانشگاههایی مانند دانشگاه فناوری جنوب کوئینزلند (University of Southern Queensland) و دانشگاه فدریشن (Federation University) تخفیفهای ۲۰ تا ۳۰ درصدی برای شهریه ارائه میدهند.
از طرفی، سیستم کار دانشجویی در استرالیا به گونهای طراحی شده که دانشجویان بتوانند بخشی از هزینههای خود را پوشش دهند. اگر در یک فروشگاه یا کافیشاپ مشغول به کار شوید و ساعتی ۲۵ دلار استرالیا درآمد داشته باشید، با ۴۸ ساعت کار در هر دو هفته میتوانید ماهیانه حدود ۱۲۰۰ تا ۱۵۰۰ دلار کسب کنید.
اگر سبک زندگیتان اقتصادی باشد، همین درآمد میتواند نیمی از هزینههای زندگی دانشجویی در استرالیا را پوشش دهد. اجاره مسکن در شهرهایی مانند آدلاید ممکن است بین ۵۵۰ تا ۷۰۰ دلار در ماه باشد. با ۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ دلار در ماه میتوان زندگی دانشجویی آبرومندی داشت.
سوءتفاهم دوم: بدون آیلتس ۸ نمیتوانید در استرالیا درس بخوانید!
این یکی از آن افسانههایی است که مثل قصههای مادربزرگ بین متقاضیان اپلای استرالیا میچرخد. واقعیت این است که برای پذیرش استرالیا در بسیاری از رشتههای تحصیلی، نمره آیلتس ۶ تا ۶.۵ کافی است.
فقط در بعضی رشتههای خاص مانند پرستاری، داروسازی یا پزشکی، نمره بالاتری مانند ۷ یا ۷.۵ مورد نیاز است. حتی اگر نمره زبانتان پایینتر باشد، بسیاری از دانشگاههای استرالیا دورههای پیشنیاز زبان، یا همان دورههای الیکاس (ELICOS)، ارائه میدهند.
در این دورهها، شما ابتدا زبان میخوانید و سپس وارد رشته اصلی میشوید. این دورهها معمولاً بین ۱۰ تا ۳۰ هفته زمان میبرند و هزینه آنها حدود ۳۰۰ تا ۴۰۰ دلار در هفته است. پس اگر هنوز نمره آیلتس بالا ندارید، به بنبست نخوردهاید.
نکته مهم این است که اگر به هر دلیلی گرفتن آیلتس برایتان سخت یا زمانبر است، بعضی دانشگاههای استرالیا راهحلهای جایگزین ارائه میدهند. مثلاً ممکن است بتوانید با مدرک تافل، پیتیای (PTE) یا حتی با شرکت در دوره زبان خود دانشگاه، مسیر پذیرش را هموارتر کنید.
اگر میخواهید بدانید برای رشته مورد نظرتان چه نمره زبانی نیاز است، پیشنهاد میکنیم مقاله نمره زبان برای تحصیل در استرالیا را ببینید؛ اطلاعات آن بهروز، دقیق و کاربردی است.
سوءتفاهم سوم: دانشجویان بینالمللی در استرالیا نمیتوانند کار کنند!
این تصور، نهتنها اشتباه است، بلکه با واقعیت زندگی دانشجویی در استرالیا تفاوت چشمگیر دارد. در عمل، کار کردن بخش جداییناپذیر از تجربهی تحصیل در استرالیاست.
بر اساس قانون جدیدی که از سال ۲۰۲۳ اجرا شده، دانشجویان بینالمللی در استرالیا اجازه دارند حداکثر ۴۸ ساعت در هر دو هفته کار کنند. بعلاوه، در زمان تعطیلات دانشگاهی، این محدودیت برداشته میشود و دانشجو میتواند به صورت تماموقت کار کند.
اگر زبان انگلیسی شما در حد قابلقبولی باشد و تعامل اجتماعی خوبی داشته باشید، احتمال اینکه بتوانید یک شغل نیمهوقت در استرالیا مناسب پیدا کنید، بسیار بالا است. شغلهایی مانند کار در فروشگاهها، کافیشاپها، رستورانها، سوپرمارکتها و مراکز خدماتی، معمولترین انتخابها هستند.
درآمد این شغلها بسته به ایالت و شرایط کاری بین ۲۳ تا ۳۰ دلار استرالیا در ساعت متغیر است. اگر بهطور متوسط هفتهای ۲۴ ساعت (در چارچوب قانونی) کار کنید، میتوانید ماهانه بین ۱۲۰۰ تا ۱۵۰۰ دلار درآمد داشته باشید. این مبلغ برای پوشش بخشی از هزینه اجاره، خوراک و حملونقل کاملاً کافی است.
برخی از دانشجویان حتی در حوزه تخصصی خود کار پیدا میکنند؛ مثلاً در شرکتهای فناوری، مراکز تحقیقاتی یا پروژههای فریلنس. البته این مشاغل مورد نیازمند تسلط بالاتری به زبان و تجربه کاری هستند.
اگر میخواهید بدانید کدام مشاغل دانشجویی در این کشور درآمد خوبی دارند و چطور میتوانید زودتر شغل پیدا کنید، مقاله کار دانشجویی در استرالیا راهنمای خوبی برایتان خواهد بود.
سوءتفاهم چهارم: همین که به استرالیا بروید، سکونت دائمتان تضمین است!
ایکاش همهچیز اینقدر ساده بود! اما واقعیت این است که تحصیل در استرالیا بهتنهایی هیچ تضمینی برای گرفتن اقامت دائم ایجاد نمیکند.
البته که ویزای تحصیلی در استرالیا یکی از مسیرهای مهم برای مهاجرت دائمی است، اما این مسیر پر از پیچوخم است و باید با دقت طی شود. همهچیز به انتخاب رشته، ایالت محل تحصیل، سطح زبان، سابقه کار، و حتی منطقهای که در آن زندگی میکنید بستگی دارد.
مثلاً دانشآموختگان رشتههایی مانند فناوری اطلاعات، مهندسی عمران یا پرستاری که در مناطق کمجمعیتتر مانند تاسمانی، داروین یا آدلاید تحصیل کردهاند، در مسیر دریافت مجوز کار یا سکونت دائم شانس بالاتری دارند.
دلیل این موضوع این است که دولت استرالیا از مهاجران مناطق ریجنال (مناطق کمجمعیت) بیشتر حمایت میکند. به همین دلیل، کسانی که در این مناطق تحصیل کرده باشند، امتیاز بیشتری برای دریافت مجورهای کار و سکونت در استرالیا مانند سابکلاس ۴۹۱ یا ۱۹۰ خواهند داشت.
از سوی دیگر، بعضی افراد فقط به امید اینکه بعد از فارغالتحصیلی بهراحتی سکونت دائم میگیرند، انتخاب رشته آینده دار در استرالیا را جدی نمیگیرند. در حالیکه بازار کار استرالیا برای بعضی رشتهها اشباع شده است و استخدام در آنها بسیار دشوار است. در مقابل، رشتههایی مانند پرستاری، مامایی، تحلیل داده، مدیریت پروژههای عمرانی یا مهندسی برق، در فهرست مشاغل موردنیاز استرالیا قرار دارند.
راهنمای «بهترین و بدترین رشتهها برای تحصیل در استرالیا» کمکتان میکند تا در دام این سوتفاهم نیفتید و انتخاب درستی داشته باشید.
سوءتفاهم پنجم: با مجوز دانشجویی نمیتوانید خانوادهتان را با خود به استرالیاببرید!
این یکی از آن باورهایی است که خیلیها از ترسش حتی قید مهاجرت را میزنند. اما واقعیت این است که اگر قصد تحصیل در استرالیا را دارید، تحت شرایط خاصی میتوانید همسرتان و حتی فرزندان زیر 18 سال خود را هم با خود به استرالیا ببرید.
اما نکته مهم این است که برای این همراهی باید از همان ابتدا مدارک موردنیاز را تهیه کرده باشید. مدارکی مثل سند ازدواج، شناسنامه فرزندان و اثبات تمکن مالی کافی برای پوشش هزینههای همه اعضا.
خبر خوب این است که همسر شما نیز میتواند اجازه کار تماموقت در استرالیا دریافت کند؛ بهویژه اگر شما در مقطع کارشناسی ارشد یا دکتری مشغول به تحصیل باشید. این موضوع کمک بزرگی برای خرجهای زندگی در استرالیا خواهد بود. بعلاوه، دانشجویان زیر 18 سال نیز میتوانند با «ویزای گاردین استرالیا» یکی از والدین را همراه خود به این کشور ببرند.
نکته آخر در مورد باورهای غلط تحصیل در استرالیا
در مسیر تحصیل در استرالیا، اشتباهات بزرگ همیشه با سوءتفاهمهای کوچک شروع میشوند. تصورهای نادرست، حرفهای ناقص، یا اطلاعات دستچندم میتوانند باعث شوند رشته نادرستی را انتخاب کنید، پذیرشتان به مشکل بخورد یا حتی هزینههای زندگیتان از کنترل خارج شود. واقعیت این است که برای ساختن یک مسیر موفق، باید دقیق ببینید، درست بشنوید و هوشمندانه تصمیم بگیرید.
=خیلی از دانشجویان تازهوارد، درست در همان هفتهی اول، اشتباهاتی میکنند که تا ماهها بعد آثارش باقی میماند. اگر میخواهید بدانید در بدو ورود به استرالیا چه باید بکنید و از چه اشتباهاتی دور کنید، مقالهی «اشتباهات رایج دانشجویان در هفته اول تحصیل در استرالیا» نیز برایتان جالب خواهد بود.
سوالات رایج در مورد سوءتفاهمهای تحصیل در استرالیا
۱) آیا تحصیل در استرالیا فقط برای خانوادههای بسیار ثروتمند است؟
نه. شهریه بسیاری از رشتهها بین ۲۶ تا ۳۵ هزار دلار استرالیا در سال است و دانشگاهها تخفیفهای ۲۰ تا ۳۰ درصدی و بورسیههایی مثل Destination Australia (تا سقف ۱۵٬۰۰۰ دلار در سال) ارائه میدهند. اگر دانشجو ماهانه ۱۲۰۰ تا ۱۵۰۰ دلار از کار نیمهوقت درآمد داشته باشد، میتواند نیمی از هزینههای زندگی را پوشش دهد.
۲) برای پذیرش تحصیلی در استرالیا حتماً باید آیلتس ۸ داشته باشم؟
نه. بیشتر رشتهها با آیلتس ۶ تا ۶.۵ پذیرش میدهند. فقط رشتههایی مانند پرستاری یا داروسازی به نمره ۷ به بالا نیاز دارند. اگر نمرهتان کمتر باشد، میتوانید ابتدا وارد دورههای زبان الیکاس شوید که معمولاً ۱۰ تا ۳۰ هفته طول میکشند.
۳) آیا دانشجویان بینالمللی واقعاً اجازه کار در استرالیا دارند؟
بله. دانشجویان طبق قانون جدید میتوانند ۴۸ ساعت در هر دو هفته کار کنند و در تعطیلات دانشگاهی بدون محدودیت کار تماموقت داشته باشند. درآمد معمول شغلهای دانشجویی ۲۳ تا ۳۰ دلار در ساعت است؛ یعنی ماهانه حدود ۱۲۰۰ تا ۱۵۰۰ دلار.
۴) آیا بعد از تحصیل، اقامت دائم استرالیا تضمین است؟
خیر. گرفتن اقامت به رشته، ایالت، سابقه کار و سطح زبان بستگی دارد. دانشآموختگانی که در مناطق کمجمعیت مانند تاسمانی یا آدلاید درس میخوانند و رشتههای موردنیاز (مثل فناوری اطلاعات، پرستاری یا مهندسی عمران) را انتخاب میکنند، شانس بیشتری برای ویزاهای ۴۹۱ یا ۱۹۰ دارند.
۵) آیا گرفتن ویزای دانشجویی فقط با پر کردن یک فرم انجام میشود؟
نه. این ویزا چند مرحله دارد: پذیرش دانشگاه، تمکن مالی، ترجمه مدارک، تهیه بیمه OSHC، پرداخت اولیه و نگارش نامه GTE. ضعف در GTE یکی از مهمترین دلایل ریجکت شدن است؛ چون آفیسر دقیق بررسی میکند که مسیر تحصیلی شما منطقی باشد.
۶) آیا نمیتوانم با ویزای دانشجویی خانوادهام را همراه خود ببرم؟
امکانش وجود دارد. همسر و فرزندان زیر ۱۸ سال میتوانند با ویزای همراه وارد استرالیا شوند. نکته مهم آمادهکردن مدارکی مانند سند ازدواج، شناسنامه فرزندان و اثبات تمکن مالی است. اگر در مقطع کارشناسی ارشد یا دکتری درس بخوانید، همسرتان اجازه کار تماموقت خواهد داشت.
۷) آیا هزینه زندگی دانشجو در همه شهرهای استرالیا یکسان است؟
نه. شهرهایی مثل سیدنی و ملبورن معمولاً ۲۰ تا ۳۰ درصد گرانتر از آدلاید، پرت یا هوبارت هستند. مثلاً اجاره یک اتاق دانشجویی در آدلاید حدود ۵۵۰ تا ۷۰۰ دلار در ماه است، اما در ملبورن ممکن است به ۹۰۰ تا ۱۲۰۰ دلار برسد. همین اختلاف میتواند بودجه سالانه شما را ۸ تا ۱۲ هزار دلار تغییر دهد.
