فرهنگ نیوزلند

فرهنگ نیوزلند اساسا یک فرهنگ غربی است که تحت تاثیر محیط خاص و انزوای جغرافیایی این جزایر، فرهنگ بومی ماوری‌ها و چندین موج مهاجرتی،  قرار داشته است.

مسافران پلینزی در بین سال‌های 1250 و 1300 میلادی به این جزایر رسیدند. در طول سال‌هایی که مردمان پلینزی در این جزیره ساکن بودند، فرهنگ ماوری را به وجود آوردند. ماوری‌ها قبایل جداگانه‌ای را تاسیس کردند و روستاهای مختلفی ساختند. آن‌ها به ماهیگیری و شکار پرداختند، با یکدیگر در تعامل بودند و کشاورزی، هنرهای مختلف و اسلحه‌سازی انجام می‌دادند. اولین رویارویی این افراد با اروپاییان در سال 1800 اتفاق افتاد و پس از آن مهاجرت بریتانیایی‌ها به این کشور، مخصوصا از سال 1855، به سرعت افزایش یافت. استعمارگران تاثیر چشمگیری بر ماوری‌ها گذاشتند و دین مسیحیت، فن‌آوری‌های پیشرفته، زبان انگلیسی، علوم و سواد را با خود به این کشور آوردند. در سال 1840، رؤسای ماوری‌ها معاهده Waitangi را امضا کردند. این معاهده آن‌ها را قادر می‌ساخت تا با استعمارگران به صورت مسالمت‌آمیزی زندگی کنند. با این حال پس از چندین حادثه، در سال 1845 جنگ‌های نیوزلند آغاز شد. ماوری‌ها سعی کردند هویت خود را حفظ کنند و اکثر آن‌ها تصمیم گرفتند دور از مهاجران زندگی کرده و همچنان از زبان و خط ماوری استفاده نمایند. با افزایش شدید مهاجرت بریتانیایی‌ها به این کشور و همچنین افزایش نرخ مرگ و میر ماوری‌ها و پایین بودن نرخ امید به زندگی در زنان آن‌ها، جمعیت بومی این منطقه در بین سال‌های 1850 و 1930 کاهش پیدا کرد و به یک اقلیت تبدیل شد.

اروپاییان ساکن نیوزلند (Pakeha)، با وجود دور بودن از اروپا، روابط فرهنگی خود را با بریتانیا حفظ کرده‌اند. این روابط با فروپاشی امپراطوری بریتانیا و عدم دسترسی به بازارهای گوشت و لبنیات آن کشور به شدت تضعیف شد. اروپاییان کم کم هویت جدیدی تحت تاثیر تاریخ، شیوه‌ی زندگی روستایی و محیط منحصر به فردشان پیدا کردند.

در سال‌های اخیر، فرهنگ نیوزلند با مهاجرت افراد از جزایر اقیانوس آرام و کشورهای شرق و جنوب آسیا گسترش یافته است. در این کشور فرهنگ‌های پلینزی غیر ماوری به وجود آمده است و جشن Pasifika که بزرگترین جشن پلینزی‌ها در جهان است، هر ساله در آوکلند برگزار می‌شود.

مردم نیوزلند دو روز را در طول سال به عنوان یادبود جشن می‌گیرند، روز معاهده Waitangi و روز ANZAC. آن‌ها همچنین تعطیلاتی در روزهای سالگرد تاسیس هر ایالت دارند. سرود ملی نیوزلند «خداوند از نیوزلند حفاظت کند» نام گرفته است. بسیاری از شهروندان نیوزلند ترجیح می‌دهند تا تقسیمات قومی را به حداقل برسانند. همه‌ی آن‌ها خود را نیوزلندی یا کیوی (نام نوعی پرنده بومی نیوزلند) می‌نامند.

فرهنگ ماوری

ماوری ‌ها ساکنان بومی نیوزلند هستند. آن‌ها از نسل مهاجران جزایر پلینزی هستند که در بین سال‌های 1250 و 1300 با استفاده از قایق‌های کوچک خود به این منطقه آمدند. در طی چند صد سال ماوری‌ها در این کشور ساکن شدند و فرهنگ جدیدی را به وجود آوردند. طبق داستان‌های تاریخی آن‌ها از سرزمین Hawaiki در طی سفرهای طولانی خود را به این منطقه رسانده‌اند. اساطیر ماوری دارای مجموعه‌ای متمایز از خدایان و قهرمانان است که برخی از آن‌ها با اساطیر پلینزی مشترک هستند.

یکی از مراکز و عبادتگاه‌های اصلی ماوری‌ها marae نام دارد. خانواده‌ها و قبایل ماوری در مناسبت‌های خاص در این مکان دور هم جمع می‌شوند. ماوری‌ها معمولا خود را «tangata whenua» به معنای «مردم این سرزمین» خطاب می‌کنند. دلیل این نام این است که آن‌ها اهمیت خاصی برای شیوه‌ی زندگی خود در این منطقه قائل هستند.

تاریخچه و ارزش‌های ماوری‌ها از طریق هنرهای سنتی و رسوم خاص آن‌ها، از جمله مراسم رقص haka، نقاشی بر روی بدن با عنوان Ta moko، موسیقی سنتی ماوری، حکاکی سنگ‌ها، بافندگی و هنرهای نمایشی poi بیان می‌شود.

از سال 1855 مهاجرت اروپاییان به نیوزلند افزایش پیدا کرد. ماوری‌ها خود میل به جنگ داشتند. به خصوص در بین سال‌های 1805 و 1842، در طی جنگ‌های تفنگی و در اثر بیماری‌های نوظهور، جامعه سنتی ماوری‌ها بسیار بی‌ثبات شد. معاهده‌ی Waitangi در سال 1840 باعث شد تا بریتانیا بر کل نیوزلند سلطه پیدا کند. در سال 1852 نیوزلند حکومت مستقل یافته و پارلمان خود را تشکیل داد. جدی‌ترین نبرد بین ماوری‌ها و مهاجران اروپایی در بین سال‌های 1863 و 1864 رخ داد که منجر به مصادره‌ی سرزمین‌های قبایل شکست خورده شد. از دهه‌ی 1870 ماوری‌ها شروع به فروش زمین‌های خود کردند و این امر تا دهه‌ی 1980 ادامه پیدا کرد. از سال 1820 ماوری‌ها وارد دوره‌ی سقوط فرهنگی و جمعیتی شدند. با این حال از اواخر قرن 19، جمعیت آن‌ها دوباره شروع به رشد کرد و از دهه‌ی 1960 احیای فرهنگی ماوری‌ها آغاز شد. در برخی موارد از این اتفاق به عنوان رنسانس ماوری‌ها یاد می‌شود.

فرهنگ Pakeha (اروپاییان ساکن نیوزلند)

فرهنگ Pakeha به طور عمده از مهاجران بریتانیایی که در قرن 19 به نیوزلند آمدند گرفته شده است. تا حدود دهه‌ی 1950، بسیاری از این اروپاییان خود را بریتانیایی می‌دانستند و تعلق فرهنگی خاصی به سرزمین مادری خود داشتند. با این حال، نوعی درک عمومی وجود داشت که افراد متولد نیوزلند به لحاظ جسمی از بریتانیایی‌ها قوی‌تر و منعطف‌تر هستند. سبک زندگی عمدتا روستایی مردم در نیوزلند باعث شده بود تا آن‌ها مردمی توانمند، زحمتکش و ماهر بار بیایند. ویژگی دیگر و متمایز فرهنگ Pakeha، تساوی حقوق انسان‌ها است. در فرهنگ Pakeha فرهنگ‌های کوچکتری که از ایرلندی‌ها، ایتالیایی‌ها و دیگر گروه‌های اروپایی گرفته شده‌اند نیز وجود دارد.

برخی افراد ادعا می‌کنند که Pakeha در واقع دارای فرهنگ مجزا نیستند. بخشی از این مشکل به این خاطر است که فرهنگ آن‌ها از فرهنگ‌های زیادی تشکیل شده و همچنین به دلیل عدم شناخت تاریخی هنرمندان، نویسندگان و شاعران نیوزلندی، دارای نوعی فقدان فرهنگی می‌باشد. در مقابل، فرهنگ عمومی Pakeha بسیار نمایان، روشن و ارزشمند است. آن‌ها در دهه 1980 و پس از آن دارای فرهنگی ضد نژادپرستی بودند.

از دهه 1980، Pakeha شروع به جستجوی سنت‌های ممتاز خود در سرزمین‌های دیگر کردند. آن‌ها معتقد بودند که فرهنگ نیوزلندی‌ها از ماوری‌ها و بریتانیایی‌ها تشکیل نشده است.

فرهنگ‌های قومی دیگر

جوامع قومی در نیوزلند ویژگی‌های فرهنگی خود را حفظ کرده‌اند. گروه‌های مهاجران فرهنگ‌های مختلفی را با خود به این کشور آورده‌اند. این گروه‌ها شامل مهاجران دالماسی، دانمارکی، چینی و اهالی خاور نزدیک هستند.

از اواسط قرن 20، موج‌های مهاجران با پیشینه‌های قومیتی متفاوت وارد این کشور شدند. در دهه‌ی 1950 هلندی‌ها و اهالی کشورهای اروپای مرکزی، از دهه‌ی 1960 اهالی جزایر اقیانوس آرام و از دهه‌ی 1980 چینی‌ها، هندی‌ها و اهالی کشورهای جنوب شرقی آسیا به مرور به نیوزلند مهاجرت کردند. جنبه‌های مختلف این فرهنگ‌ها وارد فرهنگ نیوزلند شده است. به عنوان مثال سال نوی چینی، به خصوص در آوکلند و دانیدین، جشن گرفته می‌شود. همچنین ساکنان آوکلند جنوبی روابط نزدیکی با فرهنگ سموایی دارند. منطقه آوکلند تا به حال میزبان چندین جشنواره‌ی مربوط به فرهنگ‌های جزایر اقیانوس آرام نیز بوده است.

سبک موسیقی محبوب Urban Pasifika ریشه در جوامع جزایر اقیانوس آرام دارد و در فرهنگ نیوزلند به یک ویژگی مهم تبدیل شده است. در نیوزلند جشنواره‌ی سالانه‌ی موسیقی برگزار می‌شود و در این جشنواره نوازندگان این سبک، برای بازدیدکنندگان موسیقی اجرا می‌کنند.

اقتباس و انطباق فرهنگی

از زمان ورود اروپاییان به نیوزلند، ماوری‌ها خود را با بسیاری از جنبه‌های فرهنگ Pakeha تطبیق داده‌اند. از دهه‌ی 1830 بسیاری از ماوری‌ها به دین مسیحیت گرویدند و همچنین خواندن و نوشتن یاد گرفتند. در اواخر قرن 19، زمانی که دوره‌ی تحصیلی در مدارس نیوزلند 12 سال بود، ماوری‌ها هم مانند Pakeha در این مدارس حضور داشتند و به تحصیل مشغول بودند. در طی قرن 19، مذاهب جدیدی مانند Pai Marire و Ringatu در این منطقه ظهور کرده و سنت‌های ماوری‌ها و مسیحیان را با یکدیگر ترکیب کردند.

به همین ترتیب، شعرها و آهنگ‌های سنتی ماوری از موسیقی ویکتوریا و آهنگ‌های اروپایی گرفته شده است. حیواناتی مانند اسب، که به خصوص در سواحل شرقی بیشتر مورد استفاده قرار می‌گرفتند، از اروپا به این کشور آمدند. ابزارها و اسلحه‌های اروپایی با نقوش و طراحی‌های ماوری‌ها مزین شدند. به عنوان مثال، ماوری‌ها بر روی تفنگ‌های ساچمه‌ای چوبی و اسلحه‌ها حکاکی می‌کردند. از دهه‌ی 1820، ماوری‌ها شروع به ساخت کشتی کردند. بسیاری از این فعالیت‌ها با کمک و همکاری Pakeha انجام می‌شد.

پس از شکست ماوری‌ها در تلاش برای ایجاد ایالتی خودمختار در کشور پادشاهی، فرهنگ Pakeha بر ماوری‌ها غالب شده و تعداد ماوری‌ها کمتر شد. اکثر ماوری‌ها فرزندانشان را تشویق به آموختن زبان انگلیسی و روش‌های زندگی Pakeha از لحاظ اجتماعی و اقتصادی می‌کردند. از دهه‌ی 1880، افراد تحصیل کرده و با سوادی از جمله Te Aute از کالج‌های ماوری بیرون آمدند. مردانی مانند Pomare، Ngata و Buck باور داشتند که سازگاری و  تطبیق بیشتر با فرهنگ Pakeha باعث پیشرفت ماوری‌های نیوزلند می‌شود. آن‌ها حزب ماوری جوان را تشکیل دادند که در بهبود وضعیت سلامت و تحصیل ماوری‌ها بسیار موثر بود.

از اواخر قرن 19، Pakeha نیز از فعالیت‌های فرهنگی ماوری‌ها استفاده می‌کردند. یکی از مهمترین این فعالیت‌ها haka بود. Haka نوعی رقص ماوری بود که قبل از مسابقات بین‌المللی راگبی انجام می‌شد. برخی از هنرمندان Pakeha از جمله کالین مک‌کاهون و گوردون والترز، از ویژگی‌های فرهنگ ماوری در آثار هنری خود استفاده می‌کردند. تعدادی از اولین نویسندگان Pakeha نیز برای خلق آثار ادبی نیوزلند از رسوم فرهنگ ماوری الهام می‌گرفتند. همچنین صنعت گردشگری این کشور از آثار فرهنگ ماوری استفاده‌های فراوانی می‌کند. بسیاری از اروپاییان در کشورهای دیگر نیز از آداب و رسوم ماوری‌ها استفاده می‌کنند. یکی از بارزترین مثال‌های آن، رقص haka است که هر ساله در روز بزرگداشت معاهده‌ی Waitangi در میدان پارلمان لندن برگزار می‌شود.

از دهه‌ی 1970، ماوری‌ها شروع به مخالفت با استفاده از فرهنگ ماوری توسط Pakeha کردند، مخصوصا زمان‌هایی که این کار با بی‌احترامی انجام می‌شد. یکی از  مثال‌های آن، حمله به رقص haka در سال 1979 بود. دانشجویان مهندسی دانشگاه آوکلند سنتی داشتند که در زمان فارغ‌التحصیلی (برای تمسخر) رقص haka انجام می‌دادند. پس از نادیده گرفتن درخواست دانشجویان ماوری برای متوقف کردن این کار، گروهی به آن دانشجویان حمله کردند. بزرگان ماوری نیز تایید کردند که اعمال دانشجویان مهندسی به شدت توهین‌آمیز بوده است. در حال حاضر بسیاری از مردم Pakeha به فرهنگ ماوری احترام می‌گذارند و اغلب پیش از انجام رسوم ماوری از آن‌ها کسب اجازه می‌کنند.

هنرها

نیوزلند دارای دو سنت فرهنگی اصلی می‌باشد: ماوری و غربی. با این حال، بیشتر آداب و رسوم فرهنگی نیوزلند مربوط به کشورهای خارجی، به خصوص بریتانیا و ایالات متحده است. به همین دلیل، بسیاری از نویسندگان و هنرمندان نیوزلند سعی دارند از طریق هنرهای خود امرار معاش کنند. برخی از بودجه‌های کارهای هنری از طریق آژانس توسعه‌ی هنرهای بین‌المللی حکومت نیوزلند تامین می‌شود. همچنین نهاد سلطنتی میراث نیوزلند و وزارت فرهنگ این کشور، نهادهای ملی هستند که به حفظ میراث فرهنگی و آثار هنری این کشور کمک می‌کنند. اکثر شهرهای این کشور دارای موزه‌ها و گالری‌های هنری هستند. موزه‌ی ملی نیوزلند Te Papa (به معنای مکان ما) نام دارد که در ولینگتون واقع شده است.

هنرهای تجسمی

هنرهای تجسمی ماوری پیش از دوره‌ی استعمار دارای دو شکل اصلی بود: حکاکی و بافندگی. هنگامی که مهاجران از راه رسیدند، با خود سنت‌های هنری غربی را به این کشور آوردند. آثار هنری اولیه‌ی Pakeha بر نقاشی‌های مناظر طبیعی تمرکز داشت، البته برخی از برترین هنرمندان Pakeha در قرن 19 (چارلز گولدی و گاتفرید لینداور) در زمینه‌ی نقاشی‌های ماوری تخصص داشتند. از اواخر قرن 20، آپیرانا تگاتا (سیاستمدار نیوزلندی) و دیگران برنامه‌ای برای احیای هنرهای سنتی ماوری آغاز کردند و خانه‌های جدیدی با حکاکی‌های سنتی و تابلوهای چوبی دیواری توکوتوکو ساخته شد. تعدادی از هنرمندان ماوری نیز، از جمله پاراتین مچت و شین کاتن، هنرهای سنتی ماوری را با هنرهای مدرن غربی ترکیب کرده و آثار جدیدی را به وجود آوردند.

هنرهای نمایشی

Kapa haka (Kapa به معنای رتبه یا ردیف و haka نشان‌دهنده‌ی نوعی رقص سنتی) نوعی رقص سنتی و جزء هنرهای نمایشی ماوری است. این رقص نشان‌دهنده‌ی میراث و هویت فرهنگی ماوری‌هاست. Kapa haka در طی زمان دچار تغییرات زیادی شده و هر ساله در بسیاری از مناسبت‌ها از جمله رقابت‌های ملی برگزار می‌شود. Haka به قسمتی از فرهنگ نیوزلندی تبدیل شده است و نیوزلندی‌ها برای نمایش دادن فرهنگشان از آن استفاده می‌کنند.

تئاتر و نمایش

تئاترها و نمایش‌های نیوزلند، به دلیل هزینه‌ی بالا و عدم توجه مردم، بسیار افت کرده است. با وجود این، برخی از نمایشنامه‌نویسان نیوزلند، از جمله راجر هال و جکاب راجان، به محبوبیت قابل توجهی در این زمینه دست پیدا کرده‌اند. در دهه‌های اخیر، صنعت فیلم‌سازی نیوزلند رشد چشم‌گیری داشته است. فیلم‌هایی از قبیل «روزگاری جنگجویانی بودند»، «پیانو» و «موجودات آسمانی» موفقیت‌های بزرگی در سطح داخلی و بین‌المللی کسب کردند و همچنین کارگردان فیلم ارباب حلقه‌ها، پیتر جکسون، به یکی از موفق‌ترین کارگردان‌های جهان تبدیل شد. بیلی جیمز نیز محبوب‌ترین کمدین نیوزلند به شمار می‌آید.

موسیقی

موسیقی نیوزلند تاثیر گرفته از سبک‌های موسیقی بلوز، جاز، کانتری، راک و هیپ هاپ می‌باشد. سبک هیپ هاپ در نیوزلند بسیار محبوب است و کنسرت‌های زنده‌ی زیادی با این سبک در سراسر این کشور برگزار می‌شود. گروه‌های موسیقی از جمله هربز، کچفایر، 1814، خانه شم و Unity Pacific از طریق سبک موسیقی و آهنگ‌های خود میراث و غرور فرهنگی خود را به نمایش می‌گذارند. برخی از هنرمندان محبوب این کشور در سطح بین‌المللی نیز به موفقیت‌های چشم‌گیری دست یافته‌اند، از جمله Lorde، Split Enz، Crowded house، OMC، Kimbara، Alien Weaponry و Brooke Fraser.

نیوزلند دارای یک ارکستر ملی و چندین ارکستر محلی است. تعدادی از آهنگسازان نیوزلندی دارای شهرت جهانی هستند. معروف‌ترین آهنگسازان نیوزلندی عبارتند از داگلاس لیلبرن، جان ساهاس، جک بادی، گیلیان وایتهد، جنی مک‌لود، گرت فار، راس هریس و مارتین لاگ.

ادبیات

موفق‌ترین نویسندگان نیوزلند افراد تبعیدی، از جمله کاترین منسفیلد، بودند. از دهه‌ی 1950، فرانک سارگسون، جنت فریم و برخی دیگر که در نیوزلند اقامت داشتند به نویسندگی مشغول بودند. تا دهه‌ی 1980، آثار ادبی مهم نیوزلند شامل داستان‌های کوتاه بودند اما در دهه‌های اخیر رمان‌هایی از جمله «زمانی جنگجویانی بودند» نوشته‌ی آلن داف و «شانس وینتنر» نوشته‌ی الیزابت ناکس، محبوبیت فراوانی به‌دست آورده‌اند. فرهنگ ماوری به طور سنتی به صورت گفتاری منتقل می‌شده است و آن‌ها کمتر به نویسندگی می‌پرداختند. اما در سال‌های اخیر رمان‌نویسان ماوری از جمله داف، ویتی هیمارا و کری هولم، و شاعرانی مانند هون تواری آثار ادبی مهمی بر جای گذاشته‌اند. نقاش کارتونی نیوزلندی، دیوید لو، در طی جنگ جهانی دوم به واسطه‌ی طنزهای سیاسی خود شهرت فراوان یافت. گوردون مینهینیک و لس گیبارد نیز از طنزپردازانی بودند که برنامه‌های طنز سیاسی اجرا می‌کردند.

 

ورزش

مسابقات ورزشی که اکثر نیوزلندی‌ها در آن‌ها شرکت می‌کنند شامل راگبی، کریکت، بسکتبال، نتبال، فوتبال و هاکی می‌باشند. همچنین ورزش‌هایی مانند گلف، تنیس، دوچرخه‌سواری و بسیاری از ورزش‌های آبی در بین نیوزلندی‌ها بسیار محبوب هستند. این کشور به واسطه‌ی ورزش‌های سخت، صنعت گردشگری و سنت کوهنوردی آن شهرت فراوان دارد. از معروف‌ترین کوهنوردان این کشور می‌توان به سر ادموند هیلاری اشاره کرد. تیم ملی اتحادیه راگبی All Blacks نام دارد و دارای بهترین رکورد در بین کشورهای جهان است. این تیم در سال 1987 برنده‌ی اولین جام جهانی راگبی شده است. از اسم این تیم برای تیم‌های ملی رشته‌های ورزشی دیگر نیز الهام گرفته شده است. به عنوان مثال تیم ملی بسکتبال نیوزلند Tall Blacks نام دارد. ورزش اسب‌سواری نیز یکی دیگر از ورزش‌های محبوب این کشور به شمار می‌آید.

بسیاری از نیوزلندی‌ها در تیم راگبی محلی خود بازی و یا از آن طرفداری می‌کنند. برخی از آن‌ها معتقدند که راگبی برای آن‌ها نوعی آیین ملی به شمار می‌آید.

سفر

برای نیوزلندی‌ها سفر و یا زندگی در کشورهای دیگر، مخصوصا در تعطیلات کاری، امری طبیعی است. به این کار معمولا OE یا تجربی زندگی در خارج از کشور گفته می‌شود و معمولا افراد در بین 20 تا 30 سالگی این کار را تجربه میکنند. سه مقصد رایج  برای نیوزلندی‌ها عبارتند از استرالیا، بریتانیا و اروپا. البته در سال‌های اخیر کشورهای آسیایی مانند کره‌ی جنوبی و ژاپن نیز به مقاصد محبوبی برای نیوزلندی‌ها تبدیل شده‌اند. آن‌ها برای آموزش انگلیسی به این کشورها سفر می‌کنند. سواحل شرقی استرالیا و لندن مکان‌هایی هستند که تعداد زیادی از مهاجران نیوزلندی در آن‌ها زندگی می‌کنند.

نیوزلندی‌ها معمولا هزینه سفر به اروپا را خودشان پرداخت می‌کنند. آن‌ها چند سال پس از فارغ‌التحصیلی و زمانی که به اندازه‌ی کافی برای هزینه‌های زندگی در خارج پس‌انداز کرده باشند به کشورهای دیگر  سفر می‌کنند. زمان این سفرها ممکن از چند ماه تا چندین سال طول بکشد. حتی برخی افراد برای تمام عمر به کشورهای دیگر مهاجرت می‌کنند چرا که بسیاری از نیوزلندی‌ها دارای نژاد بریتانیایی یا تابعیت دوگانه (گاهی اوقات به دلیل مهاجرت والدین) هستند. همچنین بسیاری از محدودیت‌های کاری در بریتانیا به درصد قابل توجهی از آن‌ها اعمال نمی‌شود.

گذراندن تعطیلات کاری در آسیا برای نیوزلندی‌ها بسیار رایج شده است. همچنین به دلیل این که استرالیا بسیار نزدیک به نیوزلند بوده و محدودیت کاری برای نیوزلندی‌ها ندارد، تعداد مهاجران نیوزلندی در این کشور بسیار بیشتر از کشورهای دیگر است.

از زمان امضای قرارداد مسافرتی Trans-Tasman در سال 1973، نیوزلندی‌ها حق کار و زندگی در استرالیا (معادل با شهروندان استرالیایی) را پیدا کرده‌اند. تا دهه 1970 نیوزلندی‌ها حقوق مشابهی نیز در بریتانیا  داشتند. تغییرات قانون مهاجرتی بریتانیا در این دوره‌ی زمانی باعث شد تا نیوزلندی‌ها برای کار در این کشور مجبور به دریافت ویزای کاری بریتانیا شوند و یا این که مدت‌ها در این کشور زندگی کنند، مگر این که دارای اجداد نزدیک بریتانیایی باشند.

غذا

غذاهای ماوری‌ها

سبک‌های آشپزی ماوری‌ها از روش‌های سنتی پلینزی گرفته شده و با شرایط نیوزلند سازگاری یافته‌اند. برخی مواد غذایی اصلی این کشور عبارتند از kumara (سیب‌زمینی شیرین)، ریشه‌ی سرخس، تارو، پرندگان و ماهی‌ها. غذاها در hangi (فر زمینی) پخته و سرخ شده و در مناطق ژئوترمال (وابسته به حرارت مرکزی زمین) آب‌پز یا بخارپز می‌شدند. از ابزارهای مختلفی برای نگهداری پرندگان و سایر غذاها استفاده می‌شد. ماوری‌ها یکی از معدود افرادی بودند که از نوشیدنی‌های الکلی استفاده نمی‌کردند.

در پی ورود مهاجران اروپایی به نیوزلند، ماوری‌ها با بسیاری از غذاهای آن‌ها، به خصوص سیب‌زمینی و خوک، آشنا شدند. این موضوع اقتصاد کشاورزی ماوری‌ها را دچار تغییرات زیادی کرد. بسیاری از مواد غذایی سنتی کمیاب شدند چرا که با شکار بی‌رویه پرندگان، جمعیت این موجودات کاهش شدیدی پیدا کرد. همچنین بسیاری از جنگل‌ها برای اهداف کشاورزی و استفاده از چوب از بین رفتند. در حال حاضر سبک‌های آشپزی ماوری‌ها ترکیبی از سنت‌های ماوری، آشپزی‌های قدیمی انگلیسیی و غذاهای جدید است.

غذاهای Pakeha

از آنجا که اکثریت Pakeha از نسل بریتانیایی‌ها هستند، سبک‌های آشپزی آن‌ها بسیار مشابه بریتانیایی‌ها می‌باشد. یک تفاوت بزرگ بین غذاهای بریتانیایی‌ها و Pakeha این بود که گوشت در دسترس تمام طبقات اجتماعی نیوزلند بود. فرهنگ Pakeha همچنان دارای یک رژیم غذایی بسیار گوشت‌خوار است، البته مصرف گوشت قرمز در سال‌های اخیر در بین آن‌ها کاهش یافته است. کیک گوشتی، سوسیس‌ها و همین طور فیش اند چیپس از جمله غذاهای محبوب هستند. Pakeha همچنین بسیار علاقه‌مند به غذاهای شیرین هستند از جمله بیسکویت‌ها و انواع دسرها.

دیگر غذاها

کشور نیوزلند به دلیل مهاجرت زیاد دارای قومیت‌های متفاوتی بوده و غذاهای موجود در این کشور بسیار گسترش یافته است. رستوران‌های قومی در این کشور به عنوان محل ملاقات قومیت‌های مختلف شناخته می‌شوند و مردم در این رستوران‌ها می‌توانند از غذاهای مختلف استفاده کنند.

در سال‌های اخیر فرهنگ استفاده از کافه‌ها در نیوزلند بسیار رشد کرده است. همچنین رفتن به کافه‌ها و استفاده از قهوه اسپرسو در سراسر نیوزلند به قسمتی از فرهنگ و سبک زندگی این کشور تبدیل شده است.

 

آنچه باید در ارتباط با نیوزلند بدانید در مطالب زیر برای شما قابل دسترس است:
نیوزلند
زبان‌ نیوزلند
دلار نیوزلند
استان‌ های نیوزلند
۱۱ مورد که باید در مورد فرهنگ نیوزلند بدانید!